Appartementsbouw Kalmthout

Een heerlijk ingewikkelde opdracht met mogelijkheden.

Het project is een investeringsproject.  Het perceel is een zeer lastig perceel, klein en driehoekig van vorm ; gesitueerd aan de toegang tot de hoofdstraat van de deelgemeente Heide.  Overgang van een meer natuurgebied naar een meer stedelijke zone.  Er is een bijzonder plan van aanleg dat zeer strikt de bouwvolumes voorschrijft.

Na een eerste bezoek aan een pand of een bouwperceel heb ik vaak al een duidelijk beeld van het ontwerp dat ik achteraf zal maken.  Voor een pand zoals dit is het ontwerp een resultaat dat zich vormt.  Ontwerpen is een vorm van een zoektocht naar een ideale vorm.  Een manier van benadering is een wolk van punten met alle mogelijke resultaten, voorschriften en reglementen snijden punten uit de wolk weg die niet onderzocht moeten worden, dat is geen scherp mes omdat er altijd mogelijkheden die mits voorwaarden wel kunnen voldoen.  Een tweede tactiek is “schaken”, doordachte basiskeuzes in de richting van een resultaat.  Alle literatuur ten spijt over het onderwerp bestaat er ook een derde tactiek die terug te voeren zou zijn naar de strategie van Napoleon : “We vallen aan, en verder zien we nog wel.”.  Een resultaat zoeken is niet moeilijk, slechts één resultaat zoeken is moeilijk.

De zoektocht blijft altijd duaal : voor een deel vormt het ontwerp zichzelf, voor een deel stuur je het in een richting.  In dit ontwerp zijn er veel elementen die geleid hebben tot de vorm.  Er zijn minder leuke elementen bij zoals “maximale percentage platte daken binnen de oppervlakte voor hellende daken” die tot epische discussies geleid hebben met de gemeente ; maar ook leuke elementen zoals beelden en utopieën van de massieve volumes van Mallet Stevens in Parijs en Melnicov in Moskou, daklandschap in Parijs en het evidente beeld van een schip dat verwijst naar reizen en het voortgaan van de tijd.  Architectuur gaat altijd over dromen.

In essentie is het gebouw een schil aan de buitenzijde die naar binnen toe aanleiding geeft tot ruimtes ; aan de binnenkant een vlakke betonplaat op kolommen.  Al in het begin van het ontwerp had ik het gevoel dat de eerste verdieping iets kantoorachtig of een uitbreiding van de commerciële ruimte op het gelijkvloers zouden kunnen worden ; de vraag van de bank om op de eerste verdieping bij te kopen net voor de start van de was geen verrassing.

Het klokvolume op de punt heeft veel overredingskracht gevergd ; maar ik vond het nodig. In de dakverdieping zijn er twee heel bijzondere appartementen.  Er is een binnenterras ; na het doorgaan van een donkere gang, donkere lift, voordeur, is er de verrassing van een klein, heel privaat terrasje en veel licht.  Dat terras was nodig omdat 1) meer oppervlakte terras voor dat appartement opgelegd was 2) in die zone de maximale bouwhoogte bereikt was en 3) ik een zone nodig had om bij uitzonderlijke regens al het water dat aan de binnenkant van de daken samenkomt te bufferen en met een noodoverloop af te leiden ; reden en opportuniteit.